Ważnym kryterium w technologii uprawy roślin jest szybkość wysiewu przy jednoczesnym utrzymaniu wysokiej jakości. W każdym indywidualnym przypadku norma może się różnić zależnie od celu uprawy, strefy klimatycznej, czy też warunków. W poniższym artykule rozważymy, ile materiału siewnego na hektar należy przeznaczyć i co wpływa na tę ilość.
Co wpływa na zapotrzebowanie materiału siewnego?
W podręcznikach o uprawie roślin można zauważyć wartości, które podawane są na podstawie liczby sadzonek na 1 hektar. W rzeczywistości dostosowanie jednostek wysiewających opiera się na podstawie tych samych obliczeń. Jednak kilogramy potrzebnych nasion na hektar przeliczamy wówczas na normę. Należy przy tym uwzględnić rzeczywiste kiełkowanie nasion i ich jakość. Sama ilość materiału siewnego będzie się różniła w zależności od czynników, takich jak:
- Cel uprawy danej rośliny
- Jakość materiału siewnego
- Metoda siewu
- Strefa klimatyczna, w której znajduje się pole
- Stan fizyczny i skład gleby
- Rodzaj i stan maszyn rolniczych przeznaczonych do siewu
Pamiętajmy, aby zawsze wybierać materiał siewny dobrej jakości. Sprawdzone źródło to strona Super Plony: https://superplony.pl/pl/c/Material-siewny/13.
Materiał siewny – ile na ha?
W celu obliczenia optymalnej wartości, musimy określić masę 1000 sztuk (M), które są użyte do wysiewu nasion. Następnie mnożymy otrzymany wynik przez dane tabelaryczne o liczbie milionów pełnych sadzonek na 1 ha (K) z referencyjnych danych agronomicznych. Uwzględniamy przy tym powyższe czynniki wymienione w punkach. Wzór to: VNV \u003d M x K
Ponadto w celu dokładniejszego obliczenia wagi, we wzorze uwzględniono wskaźnik gotowości do siewu – PG. Uwzględnia on czynniki, takie jak: kiełkowanie i ewentualne zanieczyszczenie nasion. Te wskaźniki wyznacza się empirycznie.
Porażenie określamy natomiast przy pomocy procentów poprzez stosunek masy kilku próbek materiału siewnego po oczyszczeniu, do masy tychże próbek przed czyszczeniem.
Aby określić kiełkowanie materiału, nie obejdzie się bez warunków laboratoryjnych. Konieczne jest bowiem przestrzeganie reżimu zmian wilgotności i temperatury 0-30° C przez okres od 7 do 10 dni. Musimy też pamiętać, że wskaźniki laboratoryjne zawsze będą miały trochę zawyżony wynik w stosunku do rzeczywistego kiełkowania w gruncie.
Kiedy uzyskaliśmy już dane dotyczące porażenia i kiełkowania, pozostaje obliczyć współczynnik gotowości do siewu (PG):
PG= porażenie X kiełkowanie/100
Uwzględniamy też współczynnik gotowości do siewu. W związku z tym pełny wzór wygląda następująco:
VNV \ u003d M x K x 100 / PG
Przykładowo agronomia głosi, że do uprawy pszenicy średnia ilość sadzonek, zależnie od strefy uprawy, na hektar będzie wynosiła od 4,5 do 5,5 miliona. Aby łatwiej było zrozumieć obliczenia, przyjmijmy więc liczbę 5 milionów sadzonek.
Ważymy więc, przeliczając na gramy 1000 ziaren materiału siewnego – załóżmy, że wynik to 47 g. Współczynnik gotowości do siewu określa się w oparciu o uzyskane dane, które dotyczą kiełkowania i zanieczyszczenia nasion. Przyjmujemy, że wskaźnik kiełkowania wynosi 95%, przy zachwaszczeniu 98%. Wówczas współczynnik gotowości do siewu będzie równać się PG = 95х98 /100 = 93,1 proc. Posiadając więc dane wyjściowe możemy określić normę wagową VNV = 47 × 5 × 100 /93 = 252 kg/ ha
Określenie właściwej ilości materiału siewnego na ha – dlaczego jest takie ważne?
Gęstość, z jaką sadzimy nasiona roślin uprawnych w ogromnym stopniu wpływają na rozmiary naszych przyszłych uprawy. Dlaczego? Rośliny nie widzą konieczności konkurowania między sobą o niezbędne do życia składniki odżywcze i wodę z gleby. Ponadto otrzymają wystarczającą ilość światła słonecznego, która jest im potrzebna do prawidłowego rozwoju.
Właściwe podejście do obliczania wskaźnika wysiewu dla uprawy danej rośliny będzie więc wyraźnie wpływać na ukazanie się potencjału roślin i odwrotnie. Z kolei jeśli obliczenia wykonamy nieprawidłowo, nasza uprawa otrzyma mniej wilgoci i słońca, co będzie miało negatywny wpływ na ostateczne plony.